Երկու այծ

Նյութը տեսեք այստեղ

Ղազարոս Աղայան

Նա փառահեղ ծերունի էր, ուներ ճերմակ մորուք, թիկնեղ էր և լայնալանջ: Նա այնպես էր նայում մարդկանց ինչպես ծերացած նահապետը: Պատմության մեջ նա ավելի շատ տպավորվել էր որպես մանկավարժ: Նա բարի մանկավարժ էր, և Հովհաննես Թումանյանի ամենամտերիմ ընկերը: Ասում են որ Աղայանի գրքի մեջի հերոսները իր բնավորությունը ունեին բարի և անվախ:Նա շատ հյուրընկալ կատակասեր անձնավորություն էր: Նա շատ համառ մարդ էր:Առավոտյան երբ բոլորը շտապում էին գործի նա կանգնած մայթին բարևներ էր ընդունում բոլորից, ծանոթներին կանգնացնում և խոսում էր նրանց հետ: Աղայանը օգտագործում էր որպես <<Վ>> տառ <<ւ>> տառը քանի որ կարծում էր թե <<Վ>> տառը չափազանց տգեղ է: